occitano
Español[editar]
occitano | |
pronunciación (AFI) | [ok.θi.ˈta.no] |
silabación | oc-ci-ta-no |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | a.no |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Adjetivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | occitano | occitanos |
Femenino | occitana | occitanas |
- 1
- Originario, relativo a, o propio de Occitania
- Uso: se emplea también como sustantivo
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
occitano | occitanos |
- 2
- Grupo de lenguas romances del subgrupo galoibérico habladas en el sur de Francia. Tiene 6 variantes: gascón, languedociano, limosín, auvernense, provenzal y vivaroalpino.
- Sinónimo: lengua de oc.
Véase también[editar]
- Wikipedia tiene un artículo sobre Idioma occitano.
Traducciones[editar]
|
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras tetrasílabas
- ES:Rimas:a.no
- ES:Adjetivos
- ES:Gentilicios
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- Español-Afrikáans
- Español-Alemán
- Español-Aragonés
- Español-Asturiano
- Español-Bretón
- Español-Catalán
- Español-Checo
- Español-Danés
- Español-Esloveno
- Español-Esperanto
- Español-Vasco
- Español-Finés
- Español-Francés
- Español-Griego
- Español-Inglés
- Español-Italiano
- Español-Japonés
- Español-Mandarín
- Español-Neerlandés
- Español-Occitano
- Español-Polaco
- Español-Portugués
- Español-Rumano
- Español-Sueco