apezpiku
Vasco[editar]
apezpiku | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del latín episcŏpus, y este del griego ἐπίσκοπος.
Sustantivo animado[editar]
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | apezpiku | apezpikua | apezpikuak |
Ergativo | apezpikuk | apezpikuak | apezpikuek |
Dativo | apezpikuri | apezpikuari | apezpikuei |
Genitivo | apezpikuren | apezpikuaren | apezpikuen |
Comitativo | apezpikurekin | apezpikuarekin | apezpikuekin |
Benefactivo | apezpikurentzat | apezpikuarentzat | apezpikuentzat |
Instrumental | apezpikuz | apezpikuaz | apezpikuez |
Inesivo | apezpikurengan | apezpikuarengan | apezpikuengan |
Adlativo | apezpikurengana | apezpikuarengana | apezpikuengana |
Adl. extremo | apezpikurenganaino | apezpikuarenganaino | apezpikuenganaino |
Ac. adlativo | apezpikurenganantz | apezpikuarenganantz | apezpikuenganantz |
Adverbial | apezpikurenganako | apezpikuarenganako | apezpikuenganako |
Ablativo | apezpikurengandik | apezpikuarengandik | apezpikuengandik |
Partitivo | apezpikurik | - |
-
|
Prolativo | apezpikutzat | - |
-
|